Foreign correspondence: please see below the Greek text and the nice photographs.

Δύο χρόνια χαθήκαμε. Το φεστιβάλ δεν έγινε το 2015. Οι πιο κοντινοί ξέρουν το γιατί, αλλά ας ενημερώσουμε όλους έσας που επιμένετε να ρωτάτε “πότε θα γίνει το φεστιβάλ”: χάσαμε δύο μέλη της ομάδας μας λόγω καρκίνου, με διαφορά λίγων μηνών. Ο πρώτος που έφυγε ήταν ο Σπύρος Βρετός, υπεύθυνος για τα μικρά ευφυή γραπτά κείμενα που παρουσίαζαν τις μικρού μήκους ταινίες του φεστιβάλ. Ο δεύτερος, ήταν ο Άγγελος Μαστοράκης, εμπνευστής του SFF-rated ATHENS, Καλλιτεχνικός του Διευθυντής και  ακούραστος εθελοντής του. Ο Άγγελος πέθανε πριν ένα μήνα (δείτε εδώ μια λίστα συνδέσμων με αφορμή το θανατό του – Μανώλη πολλές ευχαριστίες). Θα ήθελα να μπορούσα να πω ότι ο Άγγελος μου άφησε ευχή και κατάρα να συνεχίσω το SFF-rated ATHENS, αλλά θα έλεγα ψέματα. Η αλήθεια είναι πως αυτός είναι ο τρόπος μου για να διατηρήσω ανοιχτά τα κανάλια επικοινωνίας με τον καλύτερό μου φίλο.

Nάμαστε λοιπόν: Νεκροί ξανά, ζωντανοί για άλλη μια φορά: το 10ο SFF-rated ATHENS θα διεξαχθεί τον Οκτώβριο του 2016. Ο Σπύρος θα γράψει τα κείμενά του, κι ο Άγγελος θα διαλέξει ταινίες, θα επιβλέψει την παραγωγή, θα γκρινιάζει για το κάθε τι και γενικά θα φροντίζει να γίνουν όλα όπως πρέπει. Μην ρωτάτε πως θα συμβεί αυτό -απλά φανταστείτε το. Γιατί αυτό μπορούμε και κάνουμε στο SFF-rated ATHENS: δημιουργούμε πράγματα μέσω της φαντασίας.

Αλέκος Παπαδόπουλος

 

Angelo Mastorakis, Spyros Vretos, R.I.P

Foreign correspondence proper: Do the math (which is a very imaginative science by the way). For two years, this blog was silent. SFF-rated Athens did not run in 2015. We got tired, you think. Or we were hit by the deep socio-economic crisis that is suffocating our country, or both. Wrong. We got hit alright, but, to make a long and agonizing story short, we got hit by cancer. We lost two of our members to the same kind of inoperable cancer. First went Spyros Vretos, the cunning fellow who teased your brains out with his ingenious written introductions to our short films. He beat (to death) Angelo Mastorakis, co-founder of this festival, its Art Director and hard-working volunteer throughout. Angelo left us a month ago. I would like to be able to say that on his deathbed, his dying wish and curse to me was to continue this festival, but I would be lying. Rather, making SFF-rated ATHENS alive -and kicking- again, is my way of keeping open the communication channels with my best friend.

So here you have it:Dead again, alive once more: the 10th SFF-rated ATHENS will run in October 2016. Spyros will be writing his short pieces of course, and Angelo will select films, supervise production, boss me around and in general guarantee that everything runs smoothly. Don’t ask me how they will do this -just Imagine it. Because this is what we can and do here: Imagine things to existence.

Alecos Papadopoulos

Chief Festival Officer

The Audience of the 9th SFF-rated ATHENS, in its wisdom, awarded the following features -and, honestly, you won’t find us in any serious disagreement!

 

BEST FEATURE

This year, the Best Feature Audience Award was a Greek duel between the Indomitable Sword of Thanos Kermitsis, and the Artillery of Angelos Spartalis. The award went to:

 

AUDIENCE CONTROVERSY AWARD

Our own unique award, that sometimes makes filmmakers uneasy. It was a fight between Kostas Metaxas’ “The Awakening” (Australia), and “Abducted”(USA), directed by Lucy Phillips and Glen Scantlebury. Lucy was a guest, and I guess the Audience obliged:

…μάλλον οι τερασβεστικές φωλιές σας τράβηξαν την προσοχή, αφού απόψε ήρθατε σε μεγαλύτερους αριθμούς να τις εξετάσετε από κοντά, αλλά από τόσο κοντά που τα μάτια σας πήραν να παραξενεύουν…

Αφού ήρθατε που ήρθατε για τις φωλιές, είπατε να δείτε και μερικές ταινίες -μεταξύ των οποίων και “Τα Χρονικά του Δρακοφοίνικα: Αδάμαστος” για την οποία είχαμε ένα μεγάλο μέρος του επιτελείου της παρόν, για μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση που κράτησε σχεδόν μέχρι τις 01:00 το βράδυ.

Πριν από αυτήν το Awakening δίχασε (όπως άλλωστε έπρεπε) ενώ η Ζώνη των Μικρών έδωσε μια γεύση για το τι θα επακολουθήσει στις 4 ζώνες ταινιών μικρού μήκους του σαββατοκύριακου, που κοντράρουν στα ίσα τις 5 μεγάλου μήκους που θα προβληθούν.

Αλλά αυτό που με χαροποιεί περισσότερο, είναι ότι δείχνετε να αντέχετε μια χαρά το αψέντι των 70 βαθμών.

Αλέκος Παπαδόπουλος

 

 

 

 

 

 

Αυτό που μου άρεσε περισσότερο στην πρώτη μας ημέρα δεν ήταν το ότι το Φως από τον Ουρανό έστειλε τις ακτίνες του για να φωτίσει τους ήρωές μας

ούτε ότι ήταν η καλύτερη πρώτη μέρα από πλευράς προσέλευσης τα τελευταία χρόνια:

Αυτό που πραγματικά μου έφτιαξε την διάθεση ήταν οι τερασβεστικές φωλιές των “In-case-of”, μία από τις οποίες θα διαλέξει ένας από τους τυχερούς των Δώρων της Δευτέρας (υπάρχει και 4η που δεν φαίνεται)

Τι είναι οι τερασβεστικές φωλιές; Προλαβαίνετε (μάλλον) να έρθετε στον Μικρόκοσμο για να τις δείτε από κοντά.

Αλέκος Παπαδόπουλος

Μόλις πατήσαμε την κορφή του τελευταίου λόφου και φάνηκε η θάλασσα… Μοιάζει με μαύρο βούρκο -τόσα πολλά είναι τα καράβια του Ιμπραήμ. Και τα μιλιούνια του, μαυρίζουν το λιμάνι.

“Ορέ”, ακούω τον Γιάννη Σπόκο να κραυγάζει, “αυτοί είναι πολλοί”. Ο Γιόντας ο Λήστης, ντυμένος προύχοντας για την περίσταση, πρασινομούρης και μουστακαλής, κοιτά τον Σπόκο μειδιάζοντας. “Κι ύστερα; Ουδέ τ’ αυτιά τους μυτερά, μήτε το δέρμα τους φυτρί που πήρε και πρασίνισε” λέει με αυταρέσκεια.

“Ναι, δε λέω” απαντά ο Σπόκος. “Αλλά εμείς είμαστε δυο, άντε τρεις” (κοιτώντας προς το μέρος μου με οίκτο), “αυτοί είναι χίλιοι δεκατρείς”.

“Κιότεψες μωρ’ Σπόκο;” – χλευάζει ο Γιόντας. “Πού ‘ναι τα βουλκανάτα σου τα ωραία μαγικάτα σου; Tι Σπόκος είσαι συ που ένα τσούρμο μαυροπόδαροι σε κάνουν και ιδρώνεις;”

Ο Σπόκος σα ν’ αντάριασε και πήρε να φωνάζει.

“Αφέντες μου, αφέντες μου”, έκρινα σκόπιμο να πω, “μην χολοσκάτε τόσο πια, ο Ιμπραήμ δεν πιάνει μια μπροστά στον Τρίτο τον φριχτό, τον Τρίτο τον ανίκητο, τον Τρίτο τον λεβέντη”.

Εγύρισαν κι οι δυο μαζί γελώντας κάτω από τις μουστάκες τους. “Και ποιος μωρέ είναι αυτός, ο Τρίτος μα και φοβερός; Μην και λογαριάζεις τον εαυτό σου;”

“Μα όχι αφέντες μου, όχι”, είπα δουλικά, “ένας κακόμοιρος, εγώ, σιγά μην είμαι ο Τρίτος”. “Και ποιος ορέ είν’ αυτός που λες, ο Τρίτος ο μετρομερός, που μόνος του τον Ιμπραήμ μας λες θα κάνει φέτες;”

Έλα ντε… ποιος είναι ο Τρίτος ήρωας του 9ου SFF-rated ATHENS; Να η φωτογραφία του, που κόπηκε απ’ τη λογοκρισία. Θα το μάθουν μόνο όσοι έρθουν απόψε, Πέμπτη 20 Μαρτίου στον Μικρόκοσμο, για την 1η μέρα του φεστιβάλ.

Ένα από τα πράγματα για τα οποία είμαστε πραγματικά περήφανοι στο SFF-rated ATHENS, είναι ο έντυπος Κατάλογος που μοιράζουμε δωρεάν κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ. Μερικές φορές, το ομολογούμε, μας αρέσει περισσότερο κι από τις ταινίες που προβάλλουμε. Φέτος, είναι ίσως πιο εντυπωσιακός από κάθε άλλη χρονιά (ίσως μαζί με τις αφίσες;).

Δεξιά, βλέπετε το εξώφυλλό του… και εδώ, μπορείτε να τον κατεβάσετε ολόκληρο σε ένα πολύ βαρύ .pdf αρχείο.

Foreign correspondence: We present our yearly pride and joy, our color print Catalogue (sometimes we like it even more than the films we screen!). To the right, the cover of this piece of Art. At this link, you can download it whole, in a heavy .pdf file. Enjoy.

Alecos Papadopoulos

(This is for our foreign filmmakers, the people whose work permits this festival to exist).

Do you think it’s funny, turning your hard work into our festival (as Joe Strummer used not to sing)?

Well, it’s not. Why? Is it because of the many hours of volunteered work? No. Is it because we encounter all shorts of problems, technical, procedural, emotional, and sometimes even political? No. Is it because the films that you submit to us are mostly worthless, and we have to endure them just to honor our ethical contract with you and be able to reject them with a clean consciousness? No. It is the opposite: the films that you submit to us every year give us the hardest time of our yearly lives, because, always, and I mean always, the really good ones are more in numbers and duration than we can possibly screen in SFF-rated ATHENS. “Go get yourselves more Big Screens” I hear somebody shouting, but it is never as simple as that.

A few minutes ago, I personally touched the “reject” button for the last batch of shorts that have been submitted to us and had not yet been officially notified. And I had to reject some really good short films, really Fantastic, really Science Fiction, really serious film-making. But I am fed up with that. And since in SFF-rated ATHENS we screen what we damn like, and we make the rules we damn want, I decided to create a new rule for this festival: let’s call it the Transfer Rule: starting from this cycle of submissions, some films will be transferred automatically to the next cycle, for our next edition. This means that these films will be automatically reconsidered for selection next year, without the need to be re-submitted to us. As far as I know, Internet  Submission Platforms (this is what “ISP” actually means), do not offer this functionality. So from those of you that see your film as “rejected” in our web listings, some will receive a direct e-mail (after this edition is finished of course), notifying you that your film will be reconsidered for selection in our next edition.

Now that I got that off my chest, below you will find the compact 2-page Screening Schedule for our current edition, and if you go to this page, you can download it in .pdf also. And remember: Imagination -or Death.

Alecos Papadopoulos

Chief Festival Officer

 

Κατεβάστε τη διακήρυξη του Παλαιών Πατρ- συγνώμη το πρώτο Δελτίο Τύπου  για το SFF-rated ATHENS 2014:

SFF-rated ATHENS 2014

 

 

To Πρόγραμμα του SFF-rated ATHENS 2012-2013 ολοκληρώνεται, αν και φέτος είχαμε ορισμένες …Φανταστικές ανατροπές (ούτε που να της φανταστείς δηλαδή). Από φέτος η πολιτική του SFF-rated ATHENS απέναντι στους Έλληνες και Κυπρίους καλλιτέχνες (αρσενικού και θηλυκού φύλου) αλλάζει: το SFF-rated ATHENS γίνεται σημείο συνάντησης των κινηματογραφικών τους έργων με το Κοινό, προβάλλοντας όλες τις αινίες της τρέχουσας παραγωγής σκηνοθετών ελληνικής καταγωγής, αρκεί να εντάσσονται στον χώρο του Φανταστικού.

Έχουμε ήδη αρκετές Ελληνικές μικρού μήκους ταινίες, αλλά και δύο μεγάλου μήκους. Θα ακολουθήσουν λεπτομέρειες. Για την ώρα, καθαρίστε τα καριοφίλια σας, αυτό τον Μάρτιο απελευθερώνουμε τη Φαντασία!